Τι έκανα τον τελευταίο καιρό, part I

ΚΑ-ΛΗ-ΜΕ-ΡΑ!!

Πείτε το μαζί μου, ΚΑ-ΛΗ-ΜΕ-ΡΑ

Όοοολο μαζί τώρα, ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!

Μια τόσο μικρούλα λέξη με πολύ θετική ενέργεια, ευγένια και χαμόγελο. Γιατί για την λες, δεν μπορεί, θα χαμογελάσεις, σε όποια γλώσσα και αν την πεις 😉

Xάθηκα τον τελευταίο καιρό. Έγιναν διάφορα και συνήθως όταν το λέμε αυτό εννοούμε έγιναν διάφορα αρνητικά, οπότε τα αφήνω στην άαααακρη και πάμε να δούμε τι έχω κάνει/δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό, τι λέτε;

(για τις κουτσομπόλες που σκέφτεστε "όχι να μας πεις τι έχει γίνει", σας ενημερώνω ότι ενώ σας αγαπώ όοολες - γιατί πόσες με διαβάζετε; 5-6; πολλές λεω;😂 - δεν θα σας πω γιατί δεν στέκομαι ποτέ στα αρνητικά γεγονότα. Εδώ έρχεστε για να γελάσετε άλλωστε!)

Το μόνο στο οποίο θα σταθώ είναι στο θάνατο της αγαπημένης μου κουνελίτσας. Την έλεγαν Λαίδη και με είχε διαλέξει για μαμά της μέσα σε ένα pet shop ένα παγωμένο απόγευμα στις αρχές Ιανουαρίου του 2011. Την λάτρεψα!!!

Ήταν το μικρό μου φρατζολάκι!! Είμασταν παρέα κοντά 9 χρόνια.

 Τι καλώδια μου έφαγε, τι φυτά μου έφαγε!! Καταστροφέας!!

Αλλά για μένα ήταν η πιο όμορφη ψυχή που είχα συναντήσει ποτέ!!

Μου αρρώστησε, αποτέλεσμα και της δικής μου αμέλειας. Στείρωση παιδιά! ΣΤΕΙ-ΡΩ-ΣΗ!!!!
'Οταν την κάναμε εμείς, μάλλον ήταν αργά. Έζησε 9 μήνες μετά την μαστεκτομή και στείρωση και πέθανε 3 μέρες μετά της Παναγίας. 18 Αυγούστου 2019. Μίσησα τη μέρα εκείνη. Και τώρα που τα γράφω νιώθω πάλι δάκρυα στα μάτια μου. Δεν θα σας πω περισσότερα - είπαμε, εδώ έρχεστε για να γελάσετε - θα σας δείξω μόνο κάτι που έφτιαξα

 Είναι ένα υπέροχο ποίημα που έτυχε να διαβάσω εκείνη την μέρα και θέλησα να το έχω σαν "προσευχή". Είπαμε, είμαι θεόμουρλη!

I will lend a rabbit to you for a while, God said.  For you to love her while she lives, and mourn her when she's dead. 

Maybe for twelve or thirty months or maybe three or ten years. But will you, 'til I call her back, take care of her for me?

She'll bring her charms to gladden you; and should her stay be brief, You'll always have her memories, as solace for your grief.

I cannot promise she will stay, since all from earth, return. But there are lessons taught below, I want this rabbit to learn.

I've looked the whole world over, in search of teachers true. And from the folk that crowd life's land, I have chosen you. 

Now will you give her all your love, nor think the labour vain, Nor hate me when I come to you, to take my rabbit again?

Then it was that I said: 'Dear Lord, thy will be done.' For all the joys this rabbit will bring,  the risk of grief I'll run. 

I'll shelter her with tenderness, I'll love her while I may. And for the happiness she brings, forever grateful stay.

But should you think to call   her back, much sooner than we'd planned, I'll brave the bitter grief that comes, and try to understand. 

and when her faithful soul departs this busy world of strife, please Lord, lend me another rabbit- I'll love her  all her life.

Νομίζω ότι σαν πρώτο post μετά από τόσο καιρό είναι πολύ συναισθηματικό, γι'αυτό θα το σταματήσω εδώ και θα επανέλθω με Part II, πιο χιουμοριστικο και διασκεδαστικό!